Takvimler 15 Temmuz 2016... Üzerinden tam bir yıl geçti fakat her şey az önce gibi taptaze.
Vurulmuş insanlar gördüm o gece.
Yanındaki arkadaşı vurulmuş fakat bir milim geri adım atmayan kurşuna koşan yiğitler gördüm.
Hiç tanımadığı adamın şehadet haberini telefonda eşine gözyaşları içinde veren yürekler gördüm.
Babası şehit edilen kızın feryadını gördüm.
Hastane de kan revan içinde elinden tuttuğu adama "abi ne olur gitme çocukların var" diyen abinin çaresizliğini gördüm.
Belediyenin önünde buradan geri dönüş yok diyerek süs havuzunda abdest alan imanlı yürekler gördüm.
İmanın vücuda bürünmüş hali olan memleketin evlatlarını gördüm.
Sahnelere çıkmayan, nutuklar atmayan zaferden kendine pay biçmeyen, en çok ben başardım, en çok ben mücadele ettim kibrinde olmayan tertemiz Anadolu evlatları gördüm.
Sabahın ilk ışıklarında hıçkırarak ağlayan, boynuma sarılmış kaybetmedik değil mi diye ağlayan genci gördüm.
Kızdımı cehennem, sevdi mi cennet Müslüman yürekler gördüm.
Selalar duydum, uçakları titreren, namert yüreklere korku salan. Toprağın kelama özlemini dindiren selalar duydum. Vicdanı yeşerten selalar.
Al bayraklar gördüm insanların elinde, rengini yerde yatan şehidin kanından alan.
İnancı gördüm, inancı...
Akif'in "ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal" cümlesinin manaya, anlama büründüğünü gördüm.
Allah'a şükrettim.
Bu necip miletin, asla müstemleke olmayacak bu toprakların evladı olmayı bana nasip eden Allah'a şükrettim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder