Hızlıca yürüyerek uzaklaştın... Arkana dönüp bakmak aklına bile gelmedi. Evet gelmedi. Çünkü yetişmen gereken çok önemli işlerin vardı. Nereden bilecektin anneni son kez gördüğünü. O anın senin için kıymetini... Bilseydin koşar adım uzaklaşır mıydın annenle son hatırandan? İşte o an... O kadar çok ki hayatımızda buna benzer anlar. Hiç farkında olmadan yaşayıp gittiğimiz anlar...
Çocukken mahalle arasında beraber top oynadığımız karşı komşunun oğlu veya iki apartman ötede oturan adını hatırlayamadığımız ilk aşkımız... Bir akşam hiç farkında olmadan son kez top oynadık karşı komşunun oğluyla. Vedalaşma falan yok. Farkında bile değildik o günün son olduğunun. İlk aşkımızı son kez gördük ve yine farkında değildik. Hayat bitmek bilmeyen bir döngüydü ve insan hiç bir şeyin farkında olmadan her şeyin farkındaymış gibi yaşıyordu. Size hüznünün hepimizin gönlüne gamdan dağlar çökertecek bir andan daha bahsedeyim. Hepimiz son kez mahalle arasında oyun oynadık ve bunun son olduğunu fark etmedik. Akşam ezanı okununca koşarak eve döndük ve bitti. Tüm çocukluğumuz, masumiyetimiz her şey o akşam ezanıyla bitti. Büyümüştük.
Ah keşke bitse dediğimiz liseye, üniversiteye son kez gittik. Onlar da bitti. Son finale girildi, son tezler yazıldı. Okula sırtımızı dönüp çıktık derin bir oh çekerek. Fakat bu son çıkıştı ve yine farkında değildik. Farklı şehirlerde yaşadık. Her şehirde yine sırtımızı dönüp çıktık ve o an son çıkıştı. Ömrümüz boyunca bir daha hiç gitmedik o şehre. O şehirde tanıdığımız onlarca belki yüzlerce insanı bir daha hiç görmedik.Şehrin silüeti bile silindi zihnimizden. Çok sevdiğin arkadaşlarınla her sene burada buluşalım diyerek ayrıldığın şehrin zihninden dahi silineceğini bilseydin sırtını o şekil dönerek uzaklaşır mıydın? O an... Tam işte o an... Arkanı dönüp içine çeke çeke koklamaz mıydın havayı, zihnine nakşetmez miydin şehri...
Anın kıymeti...
Her anın kıymetini bilelim. Yaşadığımız her dakika bir şeylere veda ettiğimizin farkında yaşayalım. Değirmen gibi bu dünya ve her dakika öğütüyor. Her an sevdiğimiz bir şeyler atılıyor değirmen taşına. Bu nedenle kıymet bilelim. Koşar adım yaşadığımız bu hayatta "anın kıymetini" kaçırmayalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder